به نقل از «طرفداری»

هافبک راست تیم قرن؛ علی پروین | بارز ترین بازیکن قرن که با مغزش فوتبال بازی می کرد!

تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۶۱۲۲۴

"واقعا نمی شد توپ را از دستش دراری، یعنی از پایش دراری در اصل، فوتبال است دیگر. فوق العاده فنی بود و از نظر اخلاقی هم به همین شکل. مجید نامجو را انتخاب می کنم"

بررسی یک به یک پست های تیم منتخب قرن و برگزیدگان این نظرخواهی از روز یکم فروردین 1401 آغاز شد. سامان خدائی به همراه مهدی حدادپور در نوروز 1401 با شما هستند تا نقطه نظرهای کارشناسان درخصوص برگزیدگان را بار دیگر مرور کنند و همچنین در طرفداری مرور تاریخی کوتاهی بر دوران درخشان اساطیر فوتبال ایران داشته باشیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروز، هفتم فروردین نوبت به یکی از معروف ترین شماره هفت های تاریخ فوتبال ایران می رسد. علی پروین در پست هافبک راست اکثریت آرا را مال خود کرد و رتبه دوم هم به مجید نامجو مطلقی رسید که او هم رای بسیار بالایی به دست آورد و تقریبا در هر برنامه نامش را شنیدیم. 

برنامه هفتم برای هافبک راست تیم قرن؛ این برنامه را می بینید و همچنین متن آن را در ادامه می خوانید:

سلام هفت فروردین و شماره هفت تیم قرن. از میان دویست و شصت رای، آرای بسیار قاطع سلطان...

علی پروین. سلام و عرض ادب دارم خدمت شما و مخاطبین عزیز رسانه طرفداری در پروژه تیم قرن. علی پروین شماره هفت هم خودش هفت می پوشید، روزگاری که هفت یک اسطوره ای بود برای فوتبال، افسانه بود، کوین کیگان هفت می پوشید، خیلی ها راغب بودند این شماره را بپوشند.

پس برویم آلبوم را ببینیم و برگردیم.

خب این پست یکی از پست هایی بود که مثل گلر، دفاع چپ، تکلیفش از روز اول مشخص بود. علی پروین و مجید نامجومطلق رقابت کردند، هردو فوق العاده تکنیکی ولی علی پروین برد.

سامان، علی پروین متعلق به سالهای میانی دهه 40 تا دهه شصت بود، علی پروین دوره فوتبال طولانی ای داشت می دانی چرا؟ شاید از لحاظ بدنی علی پروین در سال های آخر عمر فوتبالش آن استانداردهای یک فوتبالیست آماده را شاید نداشت، چاق شده بود ولی خوب بازی می کرد. علی پروین در 41 سالگی در روز آخر فوتبالیش جلوی تیم هما البته یک هفته مانده به آخر، دو گل زد به دروازه بان تیم ملی که احمد سجادی بود. هم با سر زد هم ضربه کاشته که از 25 متری زد بدون دورخیز. میدانی چرا؟ علی پروین بارزترین مرد ایران در این تیم منتخب است که فوتبال را با مغزش بازی می کرد. علی پروین برای فوتبال بازی کردن زور نمی زد، شاید کم می دوید ولی موثر می دوید، پاس می داد نقاله و گونیا می گذاشت و پاس می داد، حرکت که می کرد تیم حمله می کرد، به راحتی بازیکن مقابلش را از پیش برمی داشت. علی پروین پاس های خوبی می داد، پاس های بیرون پایش معرکه بود، ضربات کاشته خوبی می زد به هرحال علی پروین شاید اگر در هر شغلی می دانی این هوش بالای علی پروین در هر شغلی بود باعث می شد این آدم موفق باشد. شاید علی پروین اگر یک نماینده مجلس می شد، یک نماینده مجلس موفق می شد شاید اگر کارمند میشد، یک کارمند موفق شاید خیلی سریع بعد رهبری اش را در یک جامعه مدنی کوچک ثابت می کرد و خودش را فرمانده آن گروه می کرد. کما اینکه در پرسپولیس هم زودتر از درجه خودش یعنی زودتر از چیزی که سابقه اش به او اجازه دهد، کاپیتان پرسپولیس شد. در فوتبالی که چند نفر از او سابقه شان در تیم بیشتر بود. در تیم ملی هم همینطور.

و خیلی از نقطه نظرات در این خصوص بود که واقعا علی پروین یک مدیر و رهبر بوده.

برویم بخشی از نظراتی که در خصوص علی پروین داده شد در طول برنامه تیم منتخب قرن را ببینیم و بیاییم.

آیتم | محمد صادقی:

علی پروین در طول 90 دقیقه 7-8 دقیقه بازی می کرد. نه درگیر می شد، نه توپ می گرفت، همه کارها را ما می کردیم، آن یک گوشه می ایستاد و نگاه می کرد که حسن روشن کجاست، غفور جهانی کجاست که به آن ها پاس بدهد. باید بازی را ببینی که چه کسی می جنگند و توپ ها را می گیرد و به علی می دهد. او درگیرانه بازی نمی کرد و بیشتر سانتر می کرد و کاشته می زد.

آیتم | محمود فکری:

اولش آقا را باید بگذاریم دیگر، علی آقای پروین!

آیتم | محمد پنجعلی:

فکر می کنم آنجا جای علی پروین است. او استعداد در فوتبال داشت. خیلی ها ممکن است بازی ها را یادشان نباشد. او هم دفاع و هم فوروارد بازی کرد. فکر کنم در 28 سالگی، طرح 28 ساله ها را گذاشتند. خدا رحمت کند آن ها که این طرح را گذاشتند. معلوم نبود طرح بود یا نقشه! علی آقا همان سال آمد و آقای گل شد. جالب است که او قد بلندی نداشت ولی خوب می پرید و تایمینگ خوبی داشت. خاطرات زیادی از علی آقا هم داریم. او استاد من است. او در تیم ملی با من صحبت کرد که به پرسپولیس بیایم.

یکی از نظراتی که در مورد علی پروین خیلی ها دادند این بود که یک مربی داخل زمین بود و دریبل زدن جای خود، یک مربی داخل زمین بود و کم می دوید و با مغزش بازی می کرد. خب بالاخره تصاویر را دیده ایم و شاید مثلا علی پروین از لحاظ وزنی هم با توجه به قد و قامتش مقداری سنگین تر از بقیه به چشم می آمد که اضافه وزن دارد ولی خب بازی ای که می کرد، مفید ترین بازیکن میدان بود همیشه چیزی که شنیده ایم و دیده ایم و بوده.

ببین سامان دهه شصت بود، سالهای 61 به بعد علی پروین تصمیم گرفت کمتر بازی کند. تا سال 61 تا آخرین روز مسابقات باشگاه ها در همین آخرین روز بود که جلوی سعد آباد سال 61 بازی نکرد. سال 62 علی پروین تصمیم گرفت یکی در میان بازی نکند، یادم است بعد از سه بازی اول جلوی سعد آباد بازی نکرد که پرسپولیس 2-1 برد بعد بازی با شاهین بازی نکرد و می خواست یواش یواش بازنشست شود. پرسپولیس 2-1 عقب افتاد، علی پروین به زمین آمد و پرسپولیس 5-2 برد. دیگر از آن موقع برای ما عادت شده بود، پرسپولیس هر وقت گره می افتاد به کارش چه می شد؟ علی پروین بلند می شد، گرم کردنی نداشت، بلند می شد لباسش را در می آورد و وارد زمین می شد. در زمین که بود مربی بود، بیرون زمین بود مربی بود، وقتی تیم هنوز مربی اش علی پروین نشده بود و کسی دیگر مربی بود، مرحوم محراب شاهرخی می گفت مربی دوم تیم است. این خصلت همان خصوصیت ذاتی در مورد علی پروین است که از استعدادها و هوش ذاتی اش گفته اند. علی پروین نه تنها در داخل میدان رهبر بود که هر حضور داشت رهبر بود. این خصلت مربوط به سواد آکادمیک و تحصیلات نمیشود و کاملا مربوط به همان هوش اجتماعی است که گفتم در مورد سلطان علی پروین که درفوتبال ایران سلطان را به او می گفتند و سردار لقب پرویز قلیچ خانی بود.

می رویم آیتم پایانی را می بینیم و برمی گردیم با یکی دیگر از تکنیکی ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران، مجید نامجومطلق صحبت می کنیم که رای دوم را آورد. برویم ببینیم و بیاییم.

آیتم | مهدی تارتار:

مجید نامجو مطلق را انتخاب می کنم. یک مقعطی در پاس همبازی بودیم و از نزدیک کیفیت ایشان را دیدم. واقعا نمی شد توپ را از دستش دراری، یعنی از پایش دراری در اصل، فوتبال است دیگر. فوق العاده فنی بود و از نظر اخلاقی هم به همین شکل. مجید نامجو را انتخاب می کنیم.

آیتم | جواد زرینچه:

انتخاب من نامجو مطلق است. سال ها کنار او در استقلال و تیم ملی بودم. ایشان یک بازیکن بسیار خلاق و خوب بودند. اگر آن اتفاق در بازی با پاس برایش رخ نمی داد، می توانست در لیگ فرانسه بازی کند.

 بسیاری از کسانی که در این برنامه حضور یافته اند، نام زوج رویایی شما و مجید نامجو مطلق را نوشته اند.

آیتم | جواد زرینچه: 

آن هم به خاطر حضورمان در استقلال، منتخب ب، تهران الف، تیم ملی، تیم ملی جوانان در سال 62 که قهرمان شدیم، همیشه کنار هم بودیم. به خاطر طولانی بودن حضورمان هماهنگ شده بودیم.

خب دیدیم امیدواریم لذت برده باشید. مجید نامجومطلق، رای بسیار بالایی آورد در اندازه ترکیب اصلی رای آورد ولی در پستش علی پروین خیلی بالاتر رای داشت. در اندازه ترکیب اصلی حالا هرکس در اندازه ترکیب اصلی بود می آمد داخل جز عابدزاده که بالاخره ما یک گلر داریم و دیگر پست ها باید جا به جا می شد این کسانی که رای آورده اند بیشترین آرا را داشته اند ولی مجید نامجومطلق خیلی آرایش نزدیک بود و خب یکی از تکنیکی ترین بازیکنان تاریخ ایران است و بدشانسی هم آورد.

آقا مجید هم مشکلش این بود که در پست هافبک راست بود البته هافبک راست های خوب دیگری هم داشتیم اما مجید نامجومطلق مثل یک بالرین با توپ حرکت می کرد، بازیکنی بود که خودش هم از بازی اش لذت می برد. وقتی توپ را می انداخت جلو و حرکت می کرد اصلا تیم به حرکت در می آمد مخصوصا دوره ای که زوج تاریخی و قشنگی با جواد زرینچه در سمت راست ساخت که اوج کارش جلوی الجزایر بود در مهر ماه سال 70. سامان من آنروز ورزشگاه بودم نمی دانی یک تنه چکار کرد یعنی مجید نامجومطلق بود و مجید نامجومطلق. نه رباح ماجری بود نه مفتاحی بود نه آنور بازیکنان ما، واقعا عالی بود. یکی از بزرگترین بدشانسی های زندگی اش این بود که یک هفته بعد از این جلوی پاس بازی داشت، در این برهه استقلال بود. اکبر یوسفی زد داغون کرد پایش را و دیگر مجید نامجومطلق بازیکن سابق نشد، این کجا بود؟ زمانی که فقط 24 سالش بود. حیف شد مجید.

و خودش هم آن روزی که اینجا آمد می گفت از تکلی که روی پایش زده شده ناراحت بود.

اکبر یوسفی بخشی از تاریخ فوتبال ایران را عوض کرد. شاید اگر مجید نامجومطلق مثلا در جام ملت های 1992 با تیم ملی بود همان بازی هایی که ایران دقیقه 88 بازی سوم از ژاپن گل خورد و بالا نرفت، شاید ایران صعود می کرد به نیمه نهایی و قهرمان جام ملت ها می شد. حیف بود مجید.

و خب استعدادهای حیف دیگری هم داشتیم مثل جواد منافی که در پست دفاع چپ در موردش صحبت کردیم. امیدواریم مصدومیت از هر ورزشکار و فوتبالیستی به دور باشد و فردا با برنامه روز هشت فروردین در خدمت مخاطبان خواهیم بود. بببینید برنامه روز هشتم چه کسی است دیگر. فردا هم حتما همراه ما باشید، شما را به خدای بزرگ می سپارم.

اخبار داغ 

عکس آبروریزی هالک ایرانی در یک پارتی مختلط در ترکیه درخواست عجیب آرژانتینی‌ها؛ سفر قلب دیگو مارادونا همراه با تیم ملی به جام جهانی قطر ایران فرمانروای مطلق مقدماتی جام جهانی در آسیا کری خوانی جالب هواداران سوئیس با صعود نکردن ایتالیا به جام جهانی / عکس جواب استقلال به بیانیه پرسپولیس: 4 خط نوشتیم، 40 خط جواب دادند

منبع: طرفداری

کلیدواژه: مجید نامجومطلق فوتبال ایران علی پروین ترین بازیکن نامجو مطلق مجید نامجو هافبک راست تیم قرن تیم ملی پست ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۶۱۲۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مارتین آنسلمی در مسیر موفقیت؛ بیلسای بعدی آرژانتین کیست؟

خیلی‌ها می‌گفتند و الان هم می‌گویند که چون هرگز بازیکن نبودم نمی‌توانم مربی خوبی باشم. برای من مربی بودن به این معناست: داشتن یک ایده، یک مدل بازی. یک روش آموزشی که همه‌‌چیز را دربرگیرد. به کاری که انجام می‌دهید ایمان داشته باشید و سپس آن را به تیم‌تان ارائه دهید...

طرفداری | در دنیای فوتبال امروز، همه‌ی نگاه‌ها به سرمربیان جوان و خوش‌فکری دوخته شده است که معمولاً از پپ گواردیولا یا مارسلو بیلسا تأثیر گرفته‌اند. در میان این مربیان، افرادی هستند که کمتر به آنها پرداخته می‌شود چرا که یا ملیت اروپایی ندارند یا در اروپا مربیگری نمی‌کنند. یکی از این افراد، «مارتین آنسلمی» آرژانتینی، سرمربی ۳۸ ساله باشگاه کروز آزول مکزیک است.‌ او در روزاریو، سانتافه به دنیا آمد و دارای مدرک روزنامه‌نگاری است اما جز مقطعی  کوتاه در تیم فرو، هرگز بازیکن حرفه‌ای نبوده است.

آنسلمی اکنون در میانه یکی از هیجان انگیزترین داستان‌های رنسانس حال حاضر فوتبال است. کروز آزول، در نیم‌فصل اول لیگ مکزیک شرایط سختی داشت و در بین ۱۸ تیم، در رده شانزدهم قرار گرفته بود. پس از آن که آنها فصل را با سه شکست آغاز کردند، باشگاه ابتدا ریکاردو فرتی، سرمربی تیم را برکنار و خواکین مورنو دستیارش، را جایگزین او کرد. مورنو در روزهای فوتبالش، ۱۲۰ بار برای کروز بازی کرده بود. با این حال، این تیم با مورنو تنها به پنج برد از ۱۴ بازی رسید که منجر به تغییر دیگری شد.

کروز آزول، مارتین آنسلمی را انتخاب کرد که به تازگی و بعد از یک سال و نیم هدایت ایندیپندینته دل‌وایه اکوادوز، از هدایت این تیم استعفا داده بود. باشگاه مکزیکی تحت هدایت تاکتیک‌دان آرژانتینی شروعی داشت که کمتر کسی می‌توانست پیش‌بینی کند. لاماکوینا با کسب ۵ پیروزی و یک تساوی در هفت بازی، در صدر لیگ کلاسورا قرار گرفت. بهبود فرم آنها را می‌توان به دفاع مستحکمی که فقط سه گل خورده و خط حمله‌ای که ۱۰ گل به ثمر رسانده بود، نسبت داد.

قهرمانی در سن پایین آنسلمی تنها ۳۸ سال دارد اما مربی باتجربه‌ای محسوب می‌شود. دوران مربیگری او در سال ۲۰۱۵ با تیم‌های جوانان اتلتیکو اکسکرسیونیستاس و کامیسیون اکتیویدادس در آرژانتین آغاز شد. او سپس در تابستان ۲۰۱۶ دستیار گابریل میلیتو در اتلتیکو ایندیپندینته شد اما تنها تا پایان همان سال در این سمت حضور داشت. این مربی در ژوئیه ۲۰۱۷ در باشگاه اتلتیکو آتلانتا، تیم دسته دومی در لیگ اروگوئه دستیار سرمربی شد و نزدیک به یک سال در آنجا ماند تا اولین تجربه سرمربیگری خود را در یونیورسیداد کاتولیکا بی‌آغاز کند.

یک سال بعد، او به عنوان دستیار میگل آنخل رامیرز، به ایندیپندینته دل‌وایه اکوادور پیوست. هردوی آنها در دسامبر ۲۰۲۰ باشگاه را ترک کردند و سه ماه بعد بار دیگر در اینترناسیونال به هم ملحق شدند و این همکاری تا تابستان همان سال ادامه داشت. آنسلمی در ژانویه ۲۰۲۲ سرمربی تیم دسته اولی یونیون لا کالرا شیلی شد اما تنها چهار ماه دوام آورد چرا که این تیم فقط سه بازی از ۱۵ بازی با این مربی را بردند و ۴ شکست و ۸ تساوی ثبت کردند.

در ماه مه همان سال، او به ایندیپندینته دل‌وایه بازگشت، این بار به عنوان سرمربی تیم اصلی. این بار، آنسلمی از شانس خود نهایت استفاده را برد زیرا این تیم در شش بازی اول خود، پنج برد و یک تساوی کسب کرد. این مربی در اکتبر ۲۰۲۲، اولین جام دوران حرفه‌ای خود را با شکست ۲-۰ سائوپائولو در فینال کوپا سودامریکانا (رقابتی هم‌سطح با لیگ اروپا) به دست آورد. یک ماه بعد، با پیروزی ۳-۱ مقابل تیم «۹ اکتبر» در فینال، قهرمان کوپا اکوادور شد.

آنها فوریه و مارس ۲۰۲۳ دو عنوان دیگر نیز به دست آوردند و توانستند ایندیپندنته اس‌دی اوکاس (۳-۰) و فلامنگو (۵-۴ در ضربات پنالتی، ۱-۱ در مجموع) را در فینال‌های سوپرکوپا اکوادور و رکوپا سودامریکانا (سوپرجام باشگاه‌های آمریکای جنوبی) شکست دهند. در همین حال، این مربی تیمش را به مقام دوم سری‌آ سگوندا اتاپای ۲۰۲۲ نیز رساند و پس از آن، در سری‌آ پریمرای اتاپای ۲۰۲۳ در صدر جدول قرار گرفت آنهم با آمار شگفت‌انگیز ۲۰ برد و سه تساوی در ۳۰ بازی!

با این حال، ایندیپندینته در سگوندا اتاپای ۲۰۲۳ فرم خوبی نداشت. آنها فقط در ۶ بازی از ۱۵ بازی خود پیروز و هشتم شدند. این تیم سپس فینال ترسرا اتاپای را در ضربات پنالتی باختند که ششمین بازی متوالی بدون برد آنها را رقم زد. پس از آن بود که آنسلمی باشگاه را ترک کرد. او سپس به مکزیک و کروز آزول رفت و هنوز در این تیم به کارش ادامه می‌دهد.

رویکردهای تاکتیکی پیش از اینکه به خط حمله پرفروغ کروز آزول بپردازیم، مهم است که بر میزان پیشرفت دفاعی آنها تاکید کنیم. قبل از آمدن آنسلمی، این تیم ۱.۷۱ گل در هر بازی لیگ دریافت می‌کرد که این رقم زیر نظر آنسلمی ۸۳.۶٪  درصد کاهش داشته. او تنها یک بار در هفت بازی از  آرایش (۳-۳-۴) استفاده کرده و در دیگر بازی‌ها با پنج سیستم مختلف در پنج مسابقه ظاهر شده است. (۱-۴-۱-۴، ۳-۴-۳، ۲-۵-۳، ۲-۳-۵ و ۲-۱-۴-۳)

در پنجره نقل و انتقالات ژانویه، آنسلمی بر خرید ۶ بازیکن تأکید داشت - کوین میر و لوئیس خیمنز در پست دروازه، کامیلو کاندیدو و گونزالو پیووی در دفاع چپ، لورنزو فاراولی در میانه زمین و گابریل فرناندز به عنوان مهاجم. این بازیکنان به ترتیب از اتلتیکو ناسیونال، نکاکسا، کلاب ناسیونال، راسینگ کلاب، دل‌وایه و پوماس به این تیم پیوستند. به غیر از دو دروازه‌بان، چهار بازیکن دیگر ۲۸ تا ۳۰ سال دارند و همین موضوع نشان می‌دهد آنسلمی به فاکتور تجربه برای کسب موفقیت آگاه است.

باوجود تغییرات متعدد در ترکیب، کروز آزول با توجه به شکل دفاعی و پرسینگ خود، از اصول مشابهی استفاده می‌کند که با نگاهی به مسابقات این فصل نمایان می‌شود. مثلاً زمانی که حریف در خط دفاع خود تصمیم به بازی‌سازی می‌گیرد، یکی از مهاجمان آماده می‌شود تا بازیکن صاحب توپ را پرس کند و سپس توپ به یک هافبک داده می‌شود تا حمله را سازماندهی کند. کروز آزول از یک خط دفاعی بالا استفاده می‌کند، دو بازیکن مسئولیت پرس را برعهده دارند و دو بازیکن عقب می‌نشینند تا در صورت ضدحمله، برتری عددی تشکیل دهند. یکی از مهاجمان نیز در جای خود باقی می‌ماند.

زمانی که حریف در حمله نیز توپ را در اختیار دارد، تیم آنسلمی خط دفاعی ۵ نفره تشکیل می‌دهد، در حالی که دو هافبک نیز عقب می‌کشند. آن‌ها جناح مقابل را باز می‌گذارند و با سوئیچ پرسرعتی، برتری در عمق خود را افزایش می‌دهند. با توجه به خط دفاعی سه نفره مورد استفاده تیم آنسلمی، بسته به اینکه دفاع تا چه اندازه می‌تواند توپ را پیش ببرد، این تیم می‌تواند با پخش کردن مدافعان میانی خود و بالا بردن مدافعان کناری، برتری عددی مورد نیاز را در خط میانی یا حمله ایجاد کند.

مفهوم بازیکنان دونده‌ی میانه میدان نیز به کروز آزول کمک کرده که بیشتر اوقات فضایی برای پاس‌هایی پیدا کند که در ابتدا غیرممکن به نظر می‌رسند. در کارهای بدون توپ نیز آنها یکی از قوی‌ترین تیم‌های جهان‌اند. بنابراین، حملات کروز آزول بر اساس گسترش بازی، شروع با دفاع، دستیابی به برتری عددی در بخش‌های کلیدی و سپس لمس توپ‌های پایانی به‌طور دقیق است.

گفت‌وگوی خواندنی مجله‌ای آرژانتینی با آنسلمی:

«من هرگز رویای فوتبالیست شدن نداشتم. با وجود اینکه در فرو چند بازی انجام دادم اما فکر می‌کنم شرایط فوتبال بازی کردن را نداشتم. چند سال آنجا بازی کردم اما برای من، هدایت تیم چیزی است که از کودکی دوست داشتم. در دبستان و دبیرستان یک رهبر بودم. یادم می‌آید که در جام جهانی ۲۰۰۲ یا حتی قبل از آن و در ۱۵ سالگی به کسی گفتم که قرار است مربی فوتبال شوم. و او گفت که این غیرممکن است زیرا فوتبال بازی نکرده بودم و پاسخ دادم: "خواهید دید که مربی فوتبال خواهم شد." بنابراین، از کودکی رویایم کاملاً واضح بود.
مارسلو (بیلسا) همیشه مربی‌ای بود که از او دفاع می‌کردم چون ما بیلسیستاها چنین هستیم و از او دفاع می‌کنیم. مهم نیست چه چیزی، اما باید از آن دفاع کرد، مثل یک دین است. یک نوجوان بودم که تیم ملی آرژانتین از جام جهانی حذف شد و به این خاطر در مدرسه با سایرین دعوا می‌کردم اما چرا؟ خب، چون هوادار نیوولز هستم و برای هواداران نیوولز، مارسلو همه‌چیز است. بعدها با تیم‌های بیلسا و نیولز فهمیدم فوتبال چیست. چهار ساله بودم و تیم نیولز را از نزدیک می‌شناختم. این اولین چیزی بود که از ذهن یاد گرفته بودم و در مجله‌ای درباره او خواندم و به عکس‌ها نگاه می‌کردم تا ببینم چه کسی در تیم درخشیده است.

حتی موتور سیکلتم را فروختم تا بتوانم به دیدن بیلسا در اسپانیا بروم اما آن موتورسیکلت مشکلات زیادی برایم به وجود آورد. مادرم مخالف خریدن موتور بود اما هنگام تردد با اتوبوس و خواندن در آن، سرگیجه می‌گرفتم. با اینکه از موتور می‌ترسیدم اما خریدم. سپس برای سفر به اسپانیا آن را فروختم، بلیط‌ها را قسطی گرفتم و رفتم. این فرصت را داشتم که به لزاما بروم تا یکی از تمرینات بیلسا را ببینم. در آن زمان در اتلتیک او درهای تمرین را به روی همه باز می‌کرد. بنابراین به تمرین رفتیم. تمرین را تماشا کردیم و سپس در حالی که بیلسا در فینال کوپا دل‌ری ۲۰۱۲ بازی می‌کرد، تیم به مادرید رفت و ما هم به مادرید سفر کردیم. و یک روز قبل از آن، من در هتل منتظر او بودم، افراد زیادی آنجا حضور داشتند و او پیراهنی را برای من امضا کرد.

خیلی‌ها می‌گفتند و الان هم می‌گویند که چون هرگز بازیکن نبودم نمی‌توانم مربی خوبی باشم. برای من مربی بودن به این معناست: داشتن یک ایده، یک مدل بازی. یک روش آموزشی که همه‌‌چیز را دربرگیرد. به کاری که انجام می‌دهید ایمان داشته باشید و سپس آن را به تیم‌تان ارائه دهید و از آنها بخواهید تا آن را با تفاوت‌هایی که ممکن است در طول راه رخ دهد، انجام دهند. با برنامه‌ریزی که شخص دارد، به نوبه خود موفق می‌شود. بنابراین همه اینها مستلزم داشتن ایده‌های خوب، داشتن توانایی متقاعد کردن و داشتن انعطاف‌پذیری برای درک این موضوع است و فراموش نکنید که باید زمینه را درک کنید و لحظه را درک کنید، و درک کنید که چه چیزی به هر فوتبالیست ضربه می‌زند و مشکلات را شناسایی کنید. همیشه وقتی یک برنامه بازی می‌چینم، به برنامه‌ای که دوست دارم فکر نمی‌کنم، به کسانی که می‌خواهند آن را بازی کنند می‌اندیشم. وقتی به تیم فکر می‌کنم، در عین حال به فردی فکر می‌کنم که قرار است این کار را انجام دهد. خود را به جای طرف مقابل قرار می‌دهم تا سعی کنیم به بهترین نتیجه ممکن برسیم و در خدمت تیم باشد.

باید به این فکر کنم که بازیکنم چه احساسی خواهد داشت زیرا شما از او چیزی متفاوت می‌خواهید. همچنین باید به این فکر کنم که چگونه او را متقاعد و از او محافظت خواهم کرد. همه اینها، جدا از این که ایده می‌تواند بد باشد، باعث می‌شود که یک فوتبالیست متقاعد شود.  این واقعیت که اندکی فوتبال بازی کرده بودم باعث می‌شد بیشتر ارتباط برقرار کنم زیرا با حضور در زمین بازیکن بودن را احساس کرده بودم. سوالات زیادی از خودم می‌پرسم که اگر فوتبالیست بودم از خودم نمی‌پرسیدم. اما ضرری ندارد، با سوالات به نتیجه می‌رسیم.»

تعریف‌‌ات از موفقیت؟

«برای جامعه هواداران یا برای جهان، برنده شدن، موفقیت است. باید پیروز شوید تا بفهمید زیبایی برنده شدن دقیقاً همان چیزی است که تجربه می‌کردید و در آن زمان از آن لذت نمی‌بردید تا برنده شوید. وقتی برنده نشدم خوشحال‌تر بودم اما اکنون فکر می‌کنم همه چیز خیلی سریع اتفاق می‌افتد و به همین دلیل بردن را ترجیح دادم. هرگز برای برنده شدن تسلیم نمی‌شوم. هرگز، هر هزینه‌ای که داشته باشد.»

از دست ندهید ????????????????????????

ژوزه مورایس: باافتخار مسلمان شدم و عضوی از یک خانواده ایرانی‌ام آرنه اسلوت سرمربی جدید لیورپول لغو قانون رشد چگونه فوتبال ایتالیا را نابود می‌کند؟ بازیکن فرانسوی به دلیل عوارض واکسن کرونا از فایزر شکایت کرد!